Αφού «ελευθερία», σημαίνει «να πηγαίνουμε εκεί όπου αγαπάμε/ επιθυμούμε» κι από φυσικού μας κατέχουμε τη δύναμη που χρειαζόμαστε ώστε να πάμε προς αυτό, γιατί δεν πάμε;
ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΧΩΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ;
Τι είναι άραγε αυτό, που κάνει ευφυείς, δυναμικούς και καθόλα ικανούς ανθρώπους, να αφήνουν τη δύναμή τους στα χέρια άλλων, συχνά λιγότερο ευφυών;
Ναι, καλά το σκεφτήκατε: Η εσωτερική μας αμφιβολία.
Όντας μεγαλωμένοι οι περισσότεροι, με την πεποίθηση ότι δεν είμαστε αρκετά έξυπνοι, αρκετά ικανοί, αρκετά οξυδερκείς, αρκετά… αρκετοί για να ξέρουμε πώς λειτουργεί αυτή η ζωή, παραδίδουμε τη δύναμή μας σε άλλους, που μεγάλωσαν με τη βεβαιότητα ότι είναι περισσότερο έξυπνοι, περισσότερο οξυδερκείς από οποιονδήποτε άλλο, τόσο επαρκείς στο να χειριστούν τη δική τους ζωή, που τους περισσεύει δύναμη για να χειριστούν και τις ζωές των άλλων!
Τι διαφέρουν αυτοί από μας;
Μόνο, στο τι πιστεύουν για τον εαυτό τους.
Για παράδειγμα, οι πλούσιοι άνθρωποι, – όχι οι τυχαία πλούσιοι, αλλά οι συνειδητά πλούσιοι -, ξέρουν τους κινδύνους από την μη αυτοδιαχείριση του εαυτού, γι’ αυτό φροντίζουν από νωρίς, να θωρακίζουν τους απογόνους τους απέναντι στους ανθρώπους επιρροής.
Πώς;
Ενισχύοντας με κάθε τρόπο τις ηγετικές ικανότητες των παιδιών τους, από τις πολύ μικρές ηλικίες. Έτσι, ενώ εμείς πληρώνουμε για να πάμε τα παιδιά μας τα καλοκαίρια σε κατασκηνώσεις διασκέδασης και σπάνια, ψυχαγωγίας, αυτοί τα στέλνουν σε κατασκηνώσεις εκπαίδευσης μελλοντικών ηγετών.
Ενώ εμείς μαθαίνουμε τα παιδιά μας να συμβιβάζονται μ’ αυτό που έχουν, αυτοί διδάσκουν τα δικά τους παιδιά, να μην ικανοποιούνται με τίποτα.
Ο στόχος τους, δεν είναι φυσικά να τα κάνουν δύστροπα ή κακομαθημένα, αλλά να τα προκαλέσουν να προσπαθούν γι’ αυτό που επιθυμούν χωρίς να σταματούν, μέχρι να το πετύχουν.
Ενώ εμείς διδάσκουμε τα παιδιά μας να απλώνουν τα πόδια τους «μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμά τους», αυτοί τα διδάσκουν πώς θα ράβουν καινούργιες προσθήκες, ώστε «το πάπλωμα, να φτάνει ως το μήκος των ποδιών τους».
Κι ενώ εμείς δίνουμε μάχη για να «προσγειωθούν» τα παιδιά μας όταν ονειρεύονται και να καταλάβουν ότι βάσει λογικής, είναι περιορισμένα αυτά που μπορούν να κάνουν, εκείνοι τα ωθούν να εξασκήσουν τον οραματισμό τους στο έπακρο.
Τι ξέρουν αυτοί, που δεν το ξέρουμε εμείς;
Ξέρουν, ότι έχουμε μέσα μας την ικανότητα, να φτάσουμε ως εκεί που μπορούμε να φανταστούμε, όσο μακριά κι αν είναι αυτό το εκεί, από το εδώ που βρισκόμαστε τώρα. Αν δε μπορούσαμε να το φτάσουμε, δε θα μπορούσαμε και να το οραματιστούμε.
ΣΧΕΔΙΟ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ – ΣΧΕΔΙΟ ΖΩΗΣ
Ξέρετε, πώς αποφασίζουν οι πλούσιοι, αν θα επενδύσουν σε μια επιχείρηση ή όχι;
Πώς ελκύεις κεφάλαια για την επιχείρησή σου, από έναν επενδυτή;
Μα φυσικά, παρουσιάζοντας ένα business plan, ένα σχέδιο δηλαδή, που θα περιγράφει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της επιχείρησής σου. Ποιό είναι το μέλλον της; Το όραμά σου γι’ αυτήν. Το πού θέλεις να την πας.
Πώς αποφασίζουμε εμείς, αν θα επενδύσουμε σε μια επιχείρηση;
- Από το αν η επιχείρηση ανήκει σ’ έναν καλό μας φίλο, ή συγγενή.
- Από το αν μας αρέσει προσωπικά το αντικείμενο.
- Από το αν ακούγεται, ότι τέτοιες επιχειρήσεις βγάζουν λεφτά.
Με τον ίδιο τρόπο επενδύουμε και στα παιδιά μας. Τα ωθούμε προς τα εκεί, που ακούγεται ότι κρύβεται το χρήμα και η αναγνώριση.
Πότε και πόσοι από μας ερευνήσαμε ποιά είναι η φυσική κλίση, το φυσικό ταλέντο του παιδιού μας, ώστε να επενδύσουμε πάνω σ’ αυτό;
Πότε και πόσοι από μας επενδύσαμε πάνω στο φυσικό μας ταλέντο, στη φυσική μας κλίση, για να κερδίσουμε μια θέση στη ζωή;
Είσαι απ’ αυτούς που επένδυσαν στο φυσικό τους ταλέντο, στη φυσική τους κλίση; Ή όχι;
Κι αν όχι, πώς αισθάνεσαι τώρα;
Κι αν όχι, πώς σκέφτηκες και δεν το έκανες τελικά;
Θυμήσου τι σκέψεις έκανες σ’ όλη αυτή την πορεία και εξήγησε στον εαυτό σου τι σε έκανε να επιλέξεις κάτι διαφορετικό, απ’ αυτό που αγαπάει η ψυχή σου; Κι αν δε το ξέρεις τι είναι αυτό, δεσμεύσου μέσα σου, να το βρεις.
Είναι σημαντικό να ανακαλύψεις τον τρόπο που σκέφτεσαι. Δεν είναι αργά, δεν είναι νωρίς για να επιχειρήσεις να συνειδητοποιήσεις το μηχανισμό, ή τους μηχανισμούς που σε κρατούν μακριά από τη φυσική του κατάσταση: την ελευθερία.
Την ελευθερία του να είσαι και να κάνεις, ό,τι η ψυχή σου αγαπά!!!
ΕΠΑΝΙΣΤΑΜΑΙ – ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Μπορεί τώρα να σκέφτεσαι, ότι και να βρεις το μηχανισμό που σε απομακρύνει από την φύση σου, τι θα αλλάξει;
Έχεις ήδη μια ζωή, έχεις ήδη εδραιώσει συγκεκριμένες συνήθειες, άλλοι εξαρτώνται από σένα οικονομικά, συναισθηματικά, ή με άλλους τρόπους. Είναι μάλλον αργά, για να επαναστατήσεις. Μια επανάστασή σου τώρα, θα κατέστρεφε τα πάντα. Όλα όσα με τόσο κόπο πέτυχες, υποθηκεύοντας την υγεία, την ευεξία σου, την ίδια σου τη ζωή.
Να επαναστατήσεις; Ενάντια σε ποιόν να επαναστατήσεις; Στην οικογένειά σου, στην εργασία σου, στην κοινωνία που ζεις; Και να τα καταστρέψεις όλα;
Έχουμε μάθει να ταυτίζουμε την έννοια της επανάστασης, με την έννοια της ολοκληρωτικής καταστροφής. Είναι όμως πράγματι η επανάσταση καταστροφική;
Τι σημαίνει επανάσταση;
Επανίσταμαι, σημαίνει ξαναστέκομαι όρθιος. Σημαίνει επίσης, ότι είμαι και πάλι υπαρκτός, έχω δηλαδή πάλι, παρουσία.
Επανάσταση λοιπόν είναι, να ξαναϋπάρξω και να ξανασταθώ όρθιος. Πόσο καταστροφικό, θα μπορούσε να είναι αυτό; Και σε τι, θα μπορούσε να είναι καταστροφικό;
Το να ξανασταθείς όρθιος, ή να ξαναυπάρξεις, να ξαναείσαι παρών στη ζωή και στη ζωή σου, τι θα μπορούσε να φέρει;
- Τι είδους αλλαγές;
- Σε ποιά πεδία;
- Τι επιπτώσεις, θα είχε στην καθημερινότητά σου;
- Πώς θα επηρέαζε, την καθημερινότητα των άλλων γύρω σου, κοντά σου ή μακριά σου;
Αν το περιβάλλον το επηρεάζουμε με αυτό που είμαστε, το να είμαστε παρόντες, ή να ξαναστεκόμαστε όρθιοι, θα είναι κατ’ αρχήν από μόνο του μια επιτυχία!!!
Η οποία επιτυχία, θα ξαναφέρει την αίσθηση ισχύος μέσα μας, αφού ξαναστέκομαι, σημαίνει ότι έχω τη δύναμη να το κάνω. Αν δεν είχα δύναμη, δε θα στεκόμουν, θα καθόμουν, ή θα γονάτιζα, ή και θα σερνόμουν.
Το να είμαι παρών στη ζωή μου, σημαίνει να ξέρω ποιός είμαι, πού βρίσκομαι, τι μου συμβαίνει εδώ που βρίσκομαι, τι κάνω, τι μπορώ να κάνω και πού θέλω να πάω.
Οπότε, αν ξαναστέκομαι όρθιος και είμαι παρών στη ζωή μου, σημαίνει ότι η δύναμή μου είναι ενεργή, αφού μπορεί να με κρατά όρθιο και πάλι, οπότε, το επόμενό μου βήμα θα μπορούσε να είναι, – αν θέλω -, να περπατήσω προς μια κατεύθυνση, που θα επιλέξω εγώ.
Εσύ, ποιά κατεύθυνση θα επιλέξεις παρακάτω, στη ζωή σου;
Έχοντας συναίσθηση της δύναμής σου και πάλι, πού επιλέγεις να πας; Και για να πας εκεί που επιλέγεις, θεωρείς απαραίτητο να καταστρέψεις το σημείο που πατάς; Γιατί;
Μήπως για να μηδενίσεις τις πιθανότητες να ξαναγυρίσεις πίσω;
Μα, αν η ελευθερία σου σε στέλνει παρακάτω, τι σε κάνει να αμφιβάλεις, τι σε κάνει να φοβάσαι, ότι θα επιστρέψεις εκεί απ’ όπου ξεκίνησες;
Τι;
Θα σε αφήσω σ’ αυτό το σημείο να δώσεις τις δικές σου απαντήσεις. Και να θέσεις τα δικά σου, νέα ερωτήματα.
Θα σε προκαλέσω να παρατηρείς κάθε μέρα τον εαυτό σου στον καθρέφτη, μέχρι να ανακαλύψεις, τι από την εικόνα που βλέπεις ταιριάζει με τον άνθρωπο που είσαι μέσα σου και τι όχι.
Κι όταν το βρεις, θα πρέπει μόνος σου, χωρίς να χρειάζεται να σε προτρέψει κάποιος, να δώσεις χώρο σ’ αυτόν τον άνθρωπο που είσαι, να ξανασταθεί στα πόδια του και να ξαναϋπάρξει στη ζωή του. Να επαναστατήσει ουσιαστικά, πραγματικά, όχι καταστροφικά. Γιατί, εκτός των άλλων,
επανάσταση, σημαίνει και επαναπροσδιορισμό στάσης απέναντι στον εαυτό σου και απέναντι σε όλα όσα συνιστούν τη ζωή. Και κυρίως, τη δική σου ζωή.
Το πώς θα χειριστείς αυτή την αλλαγή, θα καθορίσει και το τι θα σου φέρει. Αν την χειριστείς καταστροφικά, θα φέρει καταστροφές, αν τη χειριστείς δημιουργικά, θα φέρει δημιουργία.
Είναι καθαρά δική σου επιλογή.
Μια ακόμη επιλογή για τη ζωή σου.
Γιαννούλα Ρουσοδήμου
Φαρμακοποιός- Holistic Life Coach
