Αφού «ελευθερία», σημαίνει «να πηγαίνουμε εκεί όπου αγαπάμε/ επιθυμούμε» κι από φυσικού μας κατέχουμε τη δύναμη που χρειαζόμαστε ώστε να πάμε προς αυτό, γιατί δεν πάμε; ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΧΩΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ; Τι είναι άραγε αυτό, που κάνει ευφυείς, δυναμικούς…
Πόσο ελεύθεροι είμαστε να αποφασίζουμε για τον εαυτό μας; Κι αν είμαστε ελεύθεροι, τι πραγματικά μας εμποδίζει να φτάνουμε στα όνειρα, στους στόχους μας; Η έννοια της ελευθερίας, είναι καλά κρυμμένη, κάτω από την ερμηνεία που δίνει ο καθένας…
Είναι βασικό μας δικαίωμα, αλλά και υποχρέωσή μας να επιλέγουμε τη ζωή μας, ακόμη και σε στιγμές, που φαίνεται ότι δεν έχουμε στην πραγματικότητα τη δυνατότητα επιλογής.
Συνήθως θεωρούμε φυσικό να κινούμαστε στη ζωή, ανάμεσα στο τι πρέπει και στο τι μπορεί να γίνει, παραβλέποντας αυτό που πραγματικά, θέλουμε να γίνει.
Κάνουμε αυτό γιατί πρέπει, άσχετα αν το θέλουμε ή όχι. Κάνουμε το άλλο, γιατί αυτό μπορεί να γίνει, ακόμη κι αν δεν είναι αυτό, που εμείς θέλουμε να γίνει.
Όμως ποιος αποφασίζει για τη ζωή μας τελικά; Ποιος ορίζει τα πρέπει, ποιος τα όρια του μπορώ;
Για τους περισσότερους, ο καρκίνος αποτελεί την χειρότερη ίσως περίπτωση ασθένειας, αφού τη θεωρούν νόσο καταληκτική. Γι’ άλλους αποτελεί την τελική προσπάθεια του οργανισμού για να μας θεραπεύσει, και μάλλον έτσι φαίνεται να είναι. Η καρκινογένεση, αν δεν οφείλεται…