Είναι βασικό μας δικαίωμα, αλλά και υποχρέωσή μας να επιλέγουμε τη ζωή μας, ακόμη και σε στιγμές, που φαίνεται ότι δεν έχουμε στην πραγματικότητα τη δυνατότητα επιλογής.
Συνήθως θεωρούμε φυσικό να κινούμαστε στη ζωή, ανάμεσα στο τι πρέπει και στο τι μπορεί να γίνει, παραβλέποντας αυτό που πραγματικά, θέλουμε να γίνει.
Κάνουμε αυτό γιατί πρέπει, άσχετα αν το θέλουμε ή όχι. Κάνουμε το άλλο, γιατί αυτό μπορεί να γίνει, ακόμη κι αν δεν είναι αυτό, που εμείς θέλουμε να γίνει.
Όμως ποιος αποφασίζει για τη ζωή μας τελικά; Ποιος ορίζει τα πρέπει, ποιος τα όρια του μπορώ;
