Holistic Life Coaching & Αρχές – Αξίες – Πιστεύω= Άξονες ζωής
Tο Holistic Life coaching, είναι ο συνδυασμός του Life coaching, με την Ολιστική θεραπευτική.
Είπαμε στην πρώτη μας συνάντηση την προηγούμενη, ότι εσύ είσαι το κεφάλαιό σου στη ζωή και μ’ αυτό το κεφάλαιο θα δημιουργήσεις τη ζωή που επιθυμείς. Κι αυτό γιατί«δε μπορείς να ελέγξεις τι μεγαλώνει γύρω σου, κοντά σου ή μακριά σου. Μπορείς όμως να ελέγξεις, τι μεγαλώνει μέσα σου».
Αφού λοιπόν μόνο το μέσα σου μπορείς να ελέγξεις, μόνο στο μέσα σου μπορείς να επιδράσεις. Το πώς και σε ποιά κατεύθυνση θα ωθήσεις τον εαυτό σου, είναι προσωπική σου επιλογή. Το αν αυτή σου η επιλογή θα επηρεαστεί από το περιβάλλον που γεννήθηκες ή ζεις, θα εξαρτηθεί από το πού στέκεσαι, για να κινήσεις την ενέργεια της ζωής σου.
Για να κινήσεις τη ζωή σου, πρέπει να πατάς κάπου στέρεα, όπως είχαμε πει. Κι αυτό το στέρεο σημείο, είναι η ξεκάθαρη υπαρξιακή σου βάση. Να έχεις ξεκαθαρίσει μέσα σου δηλαδή, από που πιστεύεις ότι έρχεσαι, και πού πιστεύεις πως θα πας, όταν ολοκληρωθεί η ζωή σου στη Γη.
Επίσης να είναι ξεκάθαρο μέσα σου το πού θα στραφείς για στήριξη, όταν όλα καταρρέουν και δεν υπάρχει τριγύρω άνθρωπος, πρόθυμος να σου σταθεί, ή γενικώς δεν υπάρχει άνθρωπος.
Ελπίζω να ήταν αρκετός ο χρόνος (μια ζωή και 1 εβδομάδα), και να τα έχεις ξεκαθαρίσει αυτά στο νου και στην καρδιά σου.
Αν λοιπόν η υπαρξιακή σου βάση είναι το θεμέλιο της ζωής σου, πάμε να δούμε ποιές είναι οι κολώνες αυτού του οικοδομήματος. Γιατί πριν βάλεις τοίχους και έπιπλα, θα πρέπει να ρίξεις κολώνες, ώστε το οίκημά σου να αντέχει στους ανέμους και στις καταιγίδες της ζωής.
Οι αρχές σου είναι οι κολώνες της ζωής σου.
Αν αναρωτιέσαι, τι είναι οι αρχές;
Αρχές είναι οι κανόνες που συνειδητά ή ασυνείδητα ακολουθείς στη ζωή σου και τους οποίους δεν παραβαίνεις, όσο κι αν πιεστείς, ανεξάρτητα από τη ζημιά που μπορεί υπό ορισμένες συνθήκες να υποστεί η ζωή σου, από την τήρησή τους,. Θα μπορούσαμε να πούμε, ότι είναι οι κανόνες της προσωπικής σου ηθικής.
Για παράδειγμα, μπορεί να έχεις ως αρχή ότι δεν θα πεις ποτέ ψέματα, ή ότι πάντα θα βοηθάς όσο μπορείς αυτούς που έχουν την ανάγκη σου, ή ότι δεν θα υπονομεύσεις κανέναν, προκειμένου να αναδειχθείς εσύ κ.ο.κ.
Οι αρχές σου, αποτελούν τις κολώνες στο οικοδόμημα της ζωής σου. Όσο πιο γερές είναι οι κολώνες σου, τόσο πιο σταθερό θα είναι το οικοδόμημα της ζωής σου, αν και το θεμέλιό του είναι σταθερό.
Γύρω από τις συνειδητές αρχές σου, μπορείς να χτίσεις ένα ασφαλές οικοδόμημα ζωής. Αν οι αρχές σου είναι συνειδητές, μπορούν να σε βοηθήσουν να επικεντρωθείς σταθερά στον δρόμο ζωής που επιλέγεις, χωρίς να κλονίζεσαι, ή να αμφιβάλεις για το αν κινείς τη ζωή σου προς τη σωστή κατεύθυνση.
Αν οι αρχές σου είναι συνειδητές, οι εκάστοτε κοινωνικές τάσεις, που συνήθως ακολουθούν τα συμφέροντα όσων μπορούν να προβάλλουν την άποψή τους από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, δεν έχουν αρκετή δύναμη, ώστε να σε παρασύρουν σε επιλογές ζωής αταίριαστες με την προσωπικότητά σου.
Αν για παράδειγμα έχεις ως αρχή να μην προκαλείς ηθελημένα φθορά στο σώμα σου, και η αρχή σου αυτή είναι συνειδητή, δεν θα επηρεαστείς από τις εικόνες ευτυχίας μιας παρέας καπνιστών που μπορεί να προβάλει μια τηλεοπτική διαφήμιση, ούτε θα αντιγράψεις τη συνήθεια κάποιου προσώπου αποδεκτού ως αυθεντία, αν το δεις να προβάλλει τις καπνιστικές του συνήθειες.
Έχεις την αρχή σου, είσαι συνειδητός/η μ’αυτή και εμπιστεύεσαι την προσωπική σου κρίση για το θέμα. Έτσι απλά.
Αξίες, είναι οι τοίχοι στο οικοδόμημα της ζωής σου. Είναι όλα όσα σου ζεσταίνουν την ψυχή. Όλα όσα σε κινητοποιούν. Ό,τι έχει αξία για σένα και αγωνίζεσαι γι’ αυτό.
Είναι η οικογένειά σου, για τη φροντίδα της οποίας εργάζεσαι χωρίς δεύτερη σκέψη ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες, χωρίς να διαμαρτύρεσαι.
Είναι ένας αέναος στόχος όπως ο αθλητισμός, που σε κάνει να ξυπνάς καθημερινά στις 5 το πρωί και να τρέχεις αδιαμαρτύρητα στην προπόνησή σου, ενώ θα μπορούσες να ξυπνήσεις στις 7:45, όπως τα περισσότερα παιδιά.
Είναι η μόρφωση που σε κάνει να αυτοδεσμεύεσαι να μελετάς πάντα, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες ζωής κι αν βρίσκεσαι.
Οι αξίες, είναι αυτά που κρατούν θαλπωρή στην ψυχή και στην καρδιά σου, ό,τι καιρό κι αν κάνει έξω.
Όταν οι αξίες που διέπουν τη ζωή σου είναι συνειδητές, ξέρεις πού βρίσκεσαι. Αν οι αξίες σου αλλάζουν, ανάλογα τι θεωρείς ότι σε συμφέρει κάθε φορά, ή τι σου φαίνεται ευκολότερο, τότε θα δυσκολευτείς να είσαι συνεπής με τον εαυτό σου.
Αν δεν είσαι συνεπής με τον εαυτό σου, είναι απίθανο να καταφέρεις να είσαι συνεπής με τα όνειρά σου. Εδώ «ο σκοπός, δεν αγιάζει τα μέσα». Στο όνειρο, είναι απαραίτητο να φτάσεις από έναν δρόμο σύμφωνο με τις αρχές σου και χωρίς να προδώσεις τις αξίες σου. Αλλιώς, θα σου αφήσει πίκρα στο τέλος της διαδρομής.
Η ζωή μας χρειάζεται να είναι ισορροπημένη, για να είμαστε υγιείς και ευτυχισμένοι. Αν προκειμένου να πετύχεις τη θέση που ονειρεύεσαι στη δουλειά, διακινδυνεύσεις το σύνδεσμο που βιώνεις με την οικογένειά σου, τότε τι αξία έχει το ότι πέτυχες; Μπορεί να έφερες οικονομική αυτάρκεια στο σπίτι σου, αλλά πόση αξία έχει αυτό μέσα σου τελικά, όταν θα βρεθείς ξένος ανάμεσα στους ανθρώπους που αγαπάς; Ή πιστεύεις ότι θα πιάσεις τη σχέση από κει που την άφησες, όταν αποφάσισες να επενδύσεις όλο σου το χρόνο και όλη σου τη διάθεση στη δουλειά.
Δυστυχώς, η ζωή δεν περιμένει. Κάθε μέρα, κάθε στιγμή της είναι σημαντική. Συχνά, πολύ πιο σημαντική, απ’ όσο φαντάζεσαι όταν τη ζεις. Ειδικά αν η στιγμή που αλλάζει, παίρνει μαζί της αγαπημένα μας πρόσωπα σε δρόμους χωρίς επιστροφή.
Παντού χρειάζεται διάκριση. Να ξέρεις τι κάνεις και γιατί το κάνεις; Πάντα χρειάζεται να ζυγίζεις τα υπέρ και τα κατά, και να αποφασίζεις συνειδητά, με επίγνωση των συνεπειών της κάθε σου κίνησης και με αποδοχή της ευθύνης των αποφάσεων που παίρνεις για κάθε τι.
Και πάμε στα πιστεύω.
Τα πιστεύω σου, είναι τα παράθυρα στο οικοδόμημα της ζωής σου. Είναι οι πεποιθήσεις που υπάρχουν στο μυαλό σου για κάθε θέμα, σε κάθε τομέα της ζωής σου. Έχουν καταγραφεί μέσα σου, με την εκπαίδευση που έλαβες ερχόμενος/η στη Γη από τους γονείς, το σχολείο, την κοινωνία που ζεις.
Το τι πιστεύεις για τον εαυτό σου, για τους άλλους, για τη ζωή, είναι όλα πιστεύω, που διαμορφώθηκαν μέσα σου ακόμη και πριν γεννηθείς. Αν είσαι λοιπόν μέλλουσα μαμά, πρόσεχε τι σκέφτεσαι, τι λες, τι ακούς, τι κάνεις, γιατί εμφυτεύεις άθελά σου, πεποιθήσεις στο έμβρυο που κυοφορείς.
Οι πεποιθήσεις, μπορεί να είναι τόσο βαθιά εμφυτευμένες μέσα σου, τόσο ταυτισμένες με τις σκέψεις σου, που δεν τις αμφισβητείς, ακόμη κι αν διαισθάνεσαι ότι είναι ξένες προς την προσωπικότητά σου.
Τα πιστεύω σου, μπορούν να σου ανοίξουν, ή να σου κλείσουν τη θέα σου στον κόσμο. Μπορούν να θολώσουν την κρίση σου, διαστρέφοντας την εικόνα που βλέπεις, ή να σου προσφέρουν θέα στο φώς.
Μπορούν να σε πάνε μπροστά, ή να σε κρατούν πίσω.
Να σε καταπιέζουν, ή να ανυψώνουν την ψυχή και το πνεύμα σου.
Να σκοτώνουν τη δημιουργικότητά σου, ή να σε ωθούν να εκφραστείς μέσα απ’ αυτή.
Να σου στερούν την επικοινωνία με τον πραγματικό σου εαυτό, ή να την ενθαρρύνουν.
Να σε σπρώχνουν στη δυστυχία, ή στην ευτυχία σου.
Αν βιώνεις μέσα σου συγκρούσεις, είναι πολύ πιθανό, αυτές να είναι αποτέλεσμα της πάλης ανάμεσα στις δικές σου και στις εμφυτευμένες από το περιβάλλον σου, πεποιθήσεις.
Αν για παράδειγμα προτιμάς να ζεις μόνος/η, αν και έχεις περάσει τα 30 κι όλοι σου λένε ότι πρέπει να κάνεις οικογένεια, το ζόρι που τραβάς για να προχωρήσεις άμεσα προς την κατεύθυνση που σε ωθούν, είναι επειδή το πιστεύω αυτό, δεν είναι δικό σου.
Αν επικρατεί στο περιβάλλον σου η πεποίθηση ότι ο άνθρωπος πρέπει να έχει σπίτι και αυτοκίνητο πριν τα 30, δεν είναι απαραίτητο να συμφωνείς, ή αυτό να ταιριάζει και σε σένα. Μπορεί να είναι το πιστεύω των άλλων, αλλά όχι υποχρεωτικά το δικό σου πιστεύω. Κι εδώ χωράει πολλή συζήτηση, που ακουμπά και το θέμα της κοινής λογικής, που λέει αυτό, ή το άλλο και που υποτίθεται ότι είναι το σωστό.
Κοινή λογική, είναι να αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα όπως τα αντιλαμβάνεται και τα πιστεύει η πλειοψηφία γύρω σου, για να απολαμβάνεις έτσι αποδοχή από τον κόσμο αυτό και να σ΄αφήνουν ήσυχο/η, άρα να είσαι ασφαλής, αφού δε θα φαίνεσαι παράταιρος/η στο σύνολο. Κι έχει αξία να μην τραβάς την προσοχή, αφού κάθε σύνολο, τείνει να εξοστρακίζει κάθε ξένο προς την ομοιογένειά του στοιχείο.
Η ανάγκη του ανήκειν, είναι σχεδόν, το ίδιο έντονη σε όλους μας. Ο τρόπος όμως που τη χειριζόμαστε, συχνά την κάνει υπεύθυνη για μεγάλο μέρος της δυστυχίας μας. Θα μπορούσε γι’ αυτό, να χαρακτηριστεί: ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΝΑ ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΚΑΠΟΥ
Ψάξε στη ζωή σου. Τι σε ταλαιπωρεί; Ποιά συνήθεια; Ποιά σκέψη; Ποιό θέλω σου; Ύστερα ρίξε μια ματιά στο περιβάλλον σου. Ποιός άλλος έχει την ίδια συνήθεια, την ίδια σκέψη, το ίδιο θέλω; Μήπως θέλεις να ανήκεις, στην ομάδα αυτού του ανθρώπου. Αναρωτήσου, αν θα ήθελες την αποδοχή του, αν θα ήθελες να είσαι μαζί του με κάποιο τρόπο.
Τι απαντάς στον εαυτό σου σ’ αυτό;
Μία από τις πιο δραματικές εκφράσεις της ανάγκης μας να ανήκουμε, είναι αυτή που μας κάνει να υιοθετούμε τη συμπεριφορά, ή και το σώμα, των ανθρώπων της ομάδας που θέλουμε να ανήκουμε.
Να το εξηγήσω:
Ακούγεται για παράδειγμα, συχνά, ειδικά από άνδρες, ότι «αν θες να δεις πώς θα είναι η γυναίκα σου στα γεράματά της, δες πώς είναι η μητέρα της».
Η αλήθεια είναι, ότι υιοθετούμε συμπεριφορές από τους γονείς μας, και τα γονίδιά μας καθορίζουν μέχρις ενός σημείου τα σωματικά και νοητικά χαρακτηριστικά μας. Αλλά το κατά πόσο θα εκφραστούν αυτά, εξαρτάται περισσότερο από το πού θέλουμε να ανήκουμε.
Θα έχεις ακούσει, ότι οι άνθρωποι που είναι μαζί πολλά χρόνια, αρχίζουν να μοιάζουν σαν αδέρφια. Αυτό ισχύει για ανθρώπους που έχουν συνάψει ισχυρούς συναισθηματικούς και νοητικούς δεσμούς και δεν ισχύει καθόλου, σε περιπτώσεις ανθρώπων που συνδέονται με δεσμά σιδηρά, αναγκαστικά δηλαδή.
Έτσι, στο παράδειγμά μας, αν δε βιώνεις με τον/ην σύντροφό σου αυτή την πλήρη σύνδεση και επικοινωνία, ώστε να μοιάσετε ο ένας από τον άλλο, μπορεί να ψάχνεις υποσυνείδητα μια άλλη ομάδα στην οποία να ανήκεις, και είναι πολύ πιθανό, να στραφείς στην πατρική σου οικογένεια. Αυτό μπορεί να μην είναι μια πραγματικότητα, αλλά απλώς μια νοερή έλξη που υλοποιείται μέσα από το σώμα, ή από τη συμπεριφορά σου. ΄
Έτσι αν π.χ. άρχισε να αλλάζει το βάρος σου ή η συμπεριφορά σου, σε κάποια φάση της ζωής σου που βιώνεις συναισθηματική ή νοητική ανασφάλεια, δες μέσα σου, σε ποιού ή σε ποιάς την ομάδα αναζητάς να μπεις. Στην προκειμένη περίπτωση, τείνεις να μεταβάλεις το σώμα σου, ή την συμπεριφορά σου προς το να του, ή να της μοιάσεις.
Δεν λέω ότι κάθε πρόβλημα μείωσης, ή αύξησης βάρους, ή μεταβολής της συμπεριφοράς σου οφείλεται σ’ αυτό, αλλά είναι κι αυτό ένας παράγοντας που θα χρειαστεί να εξετάσεις, όταν αποφασίσεις να βρεις τρόπο να επανέλθεις στη δική σου ισορροπία.
Για να επανέλθουμε στο θέμα, από την πλευρά του coaching:
Tα πιστεύω σου μπορούν πραγματικά να γίνουν ο εσωτερικός σου δυνάστης, ή ο εσωτερικός σου ελευθερωτής. Ο στόχος είναι, να μπορέσεις να διακρίνεις τα κατά-δικά σου πιστεύω, τις κατά-δικές σου σκέψεις, μέσα σ’ όλο αυτό το χαμό των πεποιθήσεων που σου δίνουν θέα στη ζωή.
Πώς θα το πετύχεις;
Ζώντας συνειδητά κάθε στιγμή της ζωής σου.
Αλήθεια πόσο συνειδητά ζεις; Βιώνεις τα λεπτά και τα δευτερόλεπτα της μέρας σου. Παρατηρείς τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις δράσεις σου;
Δε μιλάω για μεγάλα πράγματα. Ας πούμε ότι τώρα, πλένεις τα πιάτα:
– Έχεις επίγνωση του χρόνου και του τόπου που βρίσκεσαι;
– Έχεις επίγνωση της αίσθησης του νερού, που κυλάει ανάμεσα στα χέρια σου,
– Την αίσθηση του σαπουνιού, που κάνει τα δάκτυλά σου να γλιστρούν στην επιφάνεια του πιάτου;
– Ξέρεις τι σχέδιο κρύβει ο αφρός, στο πιάτο που κρατάς;
– Τι αίσθηση σου αφήνει το πάτωμα κάτω από τα πόδια σου;
Πώς τα νιώθεις όλ’ αυτά; Είναι για σένα μια συνειδητή χρονική στιγμή αυτή, ή όχι;
Δεν ξέρω πόσο περίεργο μπορεί να σου ακούγεται όλο αυτό και η αλήθεια είναι, ότι θα ήθελα να μου γράψεις πώς το βλέπεις, αλλά είναι ένας απλός τρόπος για να ξαναγνωριστείς με το κεφάλαιό σου, με τον εαυτό σου δηλαδή, σε μια νέα βάση.
Να σε γνωρίσεις, όχι έτσι, για να πεις ότι σε ξέρεις, αλλά για να αξιολογήσεις τις ικανότητές σου για παρακάτω. Ζώντας συνειδητά κάθε στιγμή της μέρας σου, μπορείς να ανακαλύψεις τον πραγματικό σου εαυτό, τα δικά σου πιστεύω, αυτά που δεν συγκρούονται με το μέσα σου. Γιατί αν συγκρούονται, δεν είναι δικά σου.
Και μη σκεφτείς ότι είναι νωρίς, ή ότι είναι πολύ αργά. Άρχισα να ανακαλύπτω τις πραγματικές μου σκέψεις πολύ μετά την ενηλικίωσή μου, αν και μέχρι τότε, ήμουν απόλυτα σίγουρη ότι λειτουργούσα και επέλεγα βάσει αυτών τη ζωή μου. Γνωρίζω ανθρώπους, που έκαναν αυτή την ανακάλυψη μετά τα εξήντα, ή τα εβδομήντα τους χρόνια, όπως και άλλους, που είχαν την ευκαιρία να το πετύχουν στην εφηβεία, ή και νωρίτερα.
Δε σημαίνει ότι οι μεν είναι καλύτεροι, από τους δε. Ποτέ δεν είναι αργά. «Το δυστύχημα θα ήταν να ανακαλύπταμε τον εαυτό μας, τη στιγμή που πεθαίναμε», όπως λέει ένας 96χρονος πελάτης μου, που άρχισε να ανακαλύπτει τις προσωπικές του σκέψεις και πιστεύω, στα 94 του χρόνια. «Τότε μόνο θα χάναμε την ευκαιρία να επιλέξουμε το παρακάτω της ζωή μας. Όλες οι άλλες στιγμές, είναι στιγμές εγκαίρως, όχι στιγμές αργά».
Γνωρίζοντας τον εαυτό σου μέσα από την ανακάλυψη των δικών σου σκέψεων και πιστεύω, μπορείς να ορίσεις αρχές και αξίες που ταυτίζονται με το ολο-δικό σου είναι, καθώς και τη δική σου υπαρξιακή βάση, που μπορεί να μην ταιριάζει με κανενός, ωστόσο είναι η σωστή για σένα.
Κι έτσι, έχεις ένα σημείο να πατήσεις για να ξεκινήσεις. Κι αυτό το σημείο, έχει το κατά-δικό σου αποτύπωμα. Και μπορείς να σχεδιάσεις και να χτίσεις πάνω σ’ αυτή την προσωπική σου αλήθεια, την προσωπική σου αληθινή ζωή.
Αλλά για το πώς μπορείς να το πετύχεις αυτό, θα μιλήσουμε μια άλλη φορά.
Αξιοποίησε το χρόνο μέχρι τότε για να καταγράψεις τις αρχές, τις αξίες και τα πιστεύω σου. Ίσως ξαφνιαστείς από το πόση απόσταση έχει αυτό που σκέφτεσαι, με αυτό που τελικά θα καταφέρεις να περιγράψεις σε λέξεις.
Περιμένω τα σχόλια και τους προβληματισμούς σου.
Θυμήσου να φροντίζεις καθημερινά τον εαυτό σου, που αποτελεί το κεφάλαιό σου στη ζωή.
Σου εύχομαι μια ευχάριστη και δημιουργική εβδομάδα.
Με φροντίδα και ενδιαφέρον
Γιαννούλα Ρουσοδήμου
Holistic Life Coach
