- Άραγε, κινδυνεύεις να πάθεις καρκίνο του μαστού;
- Μπορείς να προφυλάξεις τον εαυτό σου απ’ αυτόν;
- Πώς προκύπτει αυτό το πρόβλημα στον γυναικείο οργανισμό;
- Είναι μια κληρονομική νόσος;
- Γιατί έπαθες καρκίνο του μαστού;
Οι ερωτήσεις πολλές και συχνά χωρίς αξιόπιστες απαντήσεις. Υπάρχουν όμως πραγματικά, απαντήσεις;
Η ολιστική θεραπευτική λέει, ότι αν βρεις την αιτία μιας ασθένειας και την ακυρώσεις, ή την θεραπεύσεις, τότε η ασθένεια παύει να υφίσταται αυτομάτως. Θεραπεύεται δηλαδή, οριστικά. Δε θα υπάρξουν ακολούθως υποτροπές.
Ο καρκίνος του μαστού, ακολουθεί άραγε αυτόν τον κανόνα; Βλέπουμε γυναίκες που εγχειρίστηκαν, έκαναν χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες κι ό,τι άλλο πρότεινε ο γιατρός τους, πειθαρχώντας κατά γράμμα κι έγιναν καλά, για κάποιο διάστημα. Και μετά, μπορεί να προσβλήθηκε ο άλλος μαστός, ή να δημιουργήθηκε μια άλλη εστία καρκινικών κυττάρων σε άλλο σημείο του σώματός τους.
Τι προκάλεσε άραγε, την υποτροπή; Κάτι δεν έγινε σωστά κατά τη θεραπεία; Ή η νόσος γεννήθηκε από την αρχή;
Υπάρχουν οικογένειες όπου 2, 3, ή και περισσότερα γυναικεία μέλη, πάσχουν από τη νόσο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Έχουν κάτι κοινό αυτές οι γυναίκες, ή αρκεί η φυσική τους συγγένεια για να τις καταδικάσει;
Ας πάρουμε τα πράγματα, από την αρχή.
Η ΘΗΛΥΚΟΤΗΤΑ, ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
Οι μαστοί, είναι το φανερό σύμβολο της θηλυκότητας για τους λαούς όλου του κόσμου. Είναι συνώνυμοι με την ίδια τη θρέψη της ζωής. Από εκεί ρέει το γάλα, που είναι η πρώτη τροφή του ανθρώπου όταν γεννηθεί.
Οι γυναικείοι μαστοί, αλλά και η γυναικεία φύση στην ολότητά της αποτέλεσαν αντικείμενο τιμής, ακόμη και λατρείας στα πρώτα χρόνια της ύπαρξης του ανθρώπου στη Γη. Ας μην ξεχνάμε, ότι οι πρώτες κοινωνίες ήταν μητριαρχικές, με την οικογένεια αλλά και την κοινότητα, να συσπειρώνονται γύρω από τη μητέρα.
Το μυστήριο της γέννησης ενός ανθρώπου, περιβαλλόταν ανέκαθεν, από δέος και θαυμασμό. Η σημαντικότητα της γυναίκας ήταν αυταπόδεικτη, από την ικανότητά της να γεννά. Η τιμή που απολάμβανε για την προσφορά μέσα από το σώμα της του δώρου της ζωής, τη συνόδευε σε όλη της την πορεία, μέχρι τον φυσικό της θάνατο κι ακόμη πιο πέρα.
Καρκίνος του μαστού βέβαια, υπήρχε πάντα. Έχουμε αναφορές στο αρχαία κείμενα όχι μόνο για την ύπαρξή του, αλλά και για τρόπους θεραπείας του.
Στα νεότερα χρόνια, θεωρήθηκε μια ανεξήγητη σωματική νόσος, που έπρεπε απλώς, να πολεμηθεί σκληρά. Δεν φάνηκε να αναρωτιόταν κανείς πραγματικά, για τη γενεσιουργό αιτία της.
Οι θεραπείες επικεντρώνονται ακόμη και σήμερα, στο να αφαιρεθεί μέρος, ή όλος ο πάσχων μαστός και οι κοντινοί λεμφαδένες και να δηλητηριαστούν, ή να καούν τα διαφυγόντα κύτταρα μετά τη μαστεκτομή με χημειοθεραπεία, ακτινοβολίες ή και τα δύο. Κι όλο αυτό, με την ελπίδα ότι δε θα επιστρέψει ποτέ ξανά το πρόβλημα.
Αλλά δυστυχώς πολύ συχνά, το πρόβλημα επιστρέφει.
Η ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ, ΑΝΤΑΜΕΙΒΕΤΑΙ
Τα τελευταία χρόνια ευτυχώς, ξαναγεννήθηκε η περιέργεια ανάμεσα στους επιστήμονες για τη διαλεύκανση του μηχανισμού που παράγονται οι όγκοι σ’ αυτή την περιοχή κι όχι μόνο. Πλήθος ερευνών οργανώθηκαν για να ξεδιαλύνουν το μυστήριο. Μόνο που αυτή τη φορά ο άνθρωπος, η γυναίκα, μπήκε στο μικροσκόπιο των ειδικών ολόκληρη: σώμα, συναίσθημα, σκέψη…
Και κάπου εκεί, το μυστήριο έπαψε να είναι τόσο… μυστηριώδες.
Ο Δρ Ryke Geerd Hamer πρώτος, παρατήρησε το συσχετισμό της καρκινογένεσης με τις εσωτερικές συγκρούσεις που βιώνει ένας άνθρωπος. Παρατήρησε, ότι ασθενείς με καρκίνο στα ίδια όργανα, βίωναν κατά βάση παρόμοιες εσωτερικές συγκρούσεις, ή είχαν ζήσει παρόμοια σοκαριστικά γεγονότα ζωής, μέσα στα τελευταία 2 ή 3 χρόνια πριν την εμφάνιση των όγκων.
Κατάφερε μάλιστα, να διατυπώσει τον λεγόμενο «ατσαλένιο νόμο του καρκίνου», οποίος λέει ότι:
- «Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις, που τις βιώνουμε χωρίς να τις εκφράζουμε. Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης, καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια».
Επίσης, άλλοι δύο νόμοι προέκυψαν από τις παρακάτω παρατηρήσεις του:
- «Σε όλους τους ασθενείς που είχαν προσβληθεί από τον ίδιο καρκίνο, εμφανίστηκε ένα σημάδι στην ίδια, συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου τους». Έτσι, ανακάλυψε ότι:
- «Σε κάθε τύπο στρες, αντιστοιχούσε η ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου και το ίδιο συγκεκριμένο όργανο, πάντα το ίδιο».
Οι επαληθεύσεις που έγιναν από τον ίδιο και από άλλους ερευνητές και θεραπευτές, έδειξαν ότι αυτοί οι νόμοι ισχύουν στο 100% των περιπτώσεων, πράγμα το οποίο ήταν πρωτόγνωρο στην ιστορία της ιατρικής.
Όσον αφορά τον καρκίνο του μαστού, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του Δρ Hamer:
- «Ο καρκίνος του αριστερού μαστού σε μια γυναίκα δεξιόχειρα, αντιστοιχεί σε έντονη εσωτερική σύγκρουση σε σχέση με ένα παιδί (πραγματικό, εικονικό, φανταστικό, ή συμβολικό)».
- «Ο καρκίνος του δεξιού μαστού σε μια δεξιόχειρα γυναίκα, αντιστοιχεί σε εσωτερική σύγκρουση σχετικά με τον σύντροφο».
«Σημείωση: σε μια γυναίκα αριστερόχειρα, οι αντιστοιχίες αντιστρέφονται».
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Δρ Bernardo Majalca, παρατήρησε ότι οι γυναίκες ασθενείς του με καρκίνο του μαστού, είχαν υποστεί μέσα στην τελευταία τριετία πριν την εκδήλωση της νόσου, έντονη προσβολή της θηλυκότητάς τους από άτομα με μεγάλη επιρροή επάνω τους και είχαν σιωπήσει σχετικά μ’ αυτό.
Το πρόσωπο από το οποίο υπέστησαν την προσβολή, ήταν πρόσωπο που ασκούσε έντονη επιρροή επάνω στη γυναίκα. Το πρόσωπο αυτό ήταν είτε αρσενικό (π.χ. σύντροφος, πατέρας, γιός, προϊστάμενος, ή άλλο πρόσωπο που θεωρούσε πολύ σημαντικό στη ζωή της), είτε θηλυκό (π.χ. μητέρα, πεθερά, προϊσταμένη, ή άλλη γυναίκα σημαντική στη ζωή της), που επείχε όμως ισχύ αρσενικού λόγω συνθηκών (π.χ. έλλειψης ισχύος συντρόφου, ή απουσία συντρόφου), ή θέσης (π.χ. προϊστάμενοι, δημόσια πρόσωπα).
Κάποια στιγμή, ο Δρ Majalca έκανε μια μελέτη ανάμεσα στις πελάτισσές του που είχαν θεραπευτεί από καρκίνο του μαστού 7 χρόνια πριν. Ήθελε να μάθει, πώς ζούσαν αυτές οι γυναίκες από τη θεραπεία τους και μετά. Αν παρέμεναν υγιείς 7 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας τους και ποιά σχέση μπορούσε να έχει η παρούσα κατάστασή τους, με τον τρόπο ζωής τους έκτοτε.
Τα αποτελέσματα της έρευνάς του συνοψίζονται, στο ότι: «όσες γυναίκες βρήκαν το κουράγιο να απομακρυνθούν από το περιβάλλον όπου προσβαλλόταν η θηλυκότητά τους, παρέμεναν όλες υγιείς. Αντίθετα, όσες είχαν παραμείνει στο ίδιο περιβάλλον, είχαν όλες πεθάνει».
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ;
Δεν θα ήθελα να εκθέσω προσωπικές απόψεις σχετικά με το θέμα, αλλά η κληρονομικότητα στον καρκίνο του μαστού, θα μπορούσε να οφείλεται σε υιοθέτηση από τις γυναίκες μιας οικογένειας, με την ευρύτερη έννοια του όρου, μιας κοινής στάσης κατά την αντιμετώπιση αυτών των προσβολών της θηλυκότητας. Έχω παρατηρήσει, ότι ο κόρες σιωπούν στις προσβολές όταν σιωπούν και οι μητέρες, οι θείες, ή οι γιαγιάδες.
Αλλά ακόμη κι αν οφείλεται σε γονίδια που έτυχε να μεταφερθούν στην επόμενη γενιά όντας μεταλλαγμένα, ο Δρ Bruce H. Lipton μας λέει, ότι η θέληση, μπορεί να δώσει στο νου τη δύναμη, να αλλάξει τα γονίδια που υπονομεύουν την υγεία μας. Αυτό, θα μπορούσε να αποτελέσει μια ελπίδα και μια κατεύθυνση, προς το να σπάσει το νήμα της διασποράς του καρκίνου του μαστού, μέσα στις οικογένειες.
ΑΛΛΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
Άλλες χρήσιμες παρατηρήσεις, που έχουν γίνει από ερευνητές σχετικά με παράγοντες που συμβάλουν στη νόσηση από καρκίνο του μαστού:
- Οι μεταλλικές μπανέλες στα σουτιέν, φαίνεται ότι αυξάνουν τις πιθανότητες νόσησης. Πιθανολογείται, ότι η μεταλλική μπανέλα, λειτουργεί σαν κεραία συγκέντρωσης ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στην περιοχή των μαστών.
- Τα σφιχτά σουτιέν, επειδή μειώνουν τη ροή του αίματος στην περιοχή, φαίνεται ν δημιουργούν συνθήκες υπο-οξυγόνωσης, που αυξάνει τις πιθανότητες νόσησης. Τα καρκινικά κύτταρα ζουν χωρίς οξυγόνο (έχουν αναερόβια αναπνοή), σε αντίθεση με τα υγιή, που απαιτούν επάρκεια οξυγόνου για να ζήσουν (Ανακάλυψη του Δρ Otto Warburg Heinrich- Νόμπελ Ιατρικής 1931).
- Οι επιβλαβείς διατροφικές συνήθειες που αυξάνουν την οξέωση του οργανισμού, εξαιτίας των ζυμώσεων που προκαλούν. (όπως η υπερκατανάλωση ζάχαρης, προϊόντων αλεύρου, γαλακτοκομικών, κρέατος κλπ.) (Ανακάλυψη επίσης, του Δρ Otto Warburg Heinrich- Νόμπελ Ιατρικής 1931).
- Οι επίμονες μυκητιάσεις, (αποτελούν απόδειξη επικίνδυνου βαθμού οξέωσης, αλλά και έχουν άμεση σχέση με τον σχηματισμό των όγκων, όπως απέδειξε ο Δρ Tullio Simoncini)
Ελπίζω αυτό το άρθρο, να απάντησε σε κάποια από τα ερωτήματά σας, για τις αιτίες του καρκίνου του μαστού.
Ο κύριος στόχος μου, για άλλη μια φορά, είναι να σας προτρέψω να ψάχνετε γενικά, τις αιτίες και τους μηχανισμούς, πίσω από τα όποια προβλήματά σας, και ειδικά αν είναι προβλήματα υγείας. Τίποτε, δεν είναι ανεξήγητο. Το ότι μπορεί προς στιγμήν να μην ξέρετε να το εξηγήσετε, δε σημαίνει και ότι δεν εξηγείται. Απλώς, μπορεί η εξήγηση να μην είναι προφανής, ή να μην είναι ευρέως γνωστή. Σε καμία περίπτωση όμως, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει.
Για μια πετυχημένη όμως έρευνα, χρειάζεται πέρα από την περιέργεια και δύο άλλα συστατικά:
- Να είμαστε σε επαφή με τον εαυτό μας και
- Να αναζητάμε ειλικρινά, την αλήθεια
Η όποια εξήγηση βρίσκουμε, αν περικλείει αλήθεια, θα νιώσουμε μέσα μας ότι αλήθεια είναι. Για να τη διακρίνουμε όμως, χρειάζεται να συλλάβουμε τις λεπτές διακυμάνσεις ενέργειας που ξεχωρίζει την αλήθεια από το ψέμα. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε μόνο, εφόσον είμαστε σ’ επαφή με τον εαυτό μας. Αλλιώς, δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τι είναι τι. Ο νους μόνος, δυσκολεύεται να διακρίνει την αλήθεια από το ψέμα. Γι’ αυτό άλλωστε, μας συνεπαίρνει η υπόθεση μιας ταινίας, ή ενός βιβλίου. Επειδή βιώνουμε την πλοκή, σαν να είμαστε πραγματικά μέσα σ’ αυτή.
Το να λέμε «Ο.Κ.» και να υιοθετούμε οτιδήποτε προσφέρεται ως εξήγηση, χωρίς να επιβεβαιώνεται η αλήθεια της από το εσωτερικό μας αισθητήριο, δε μπορεί να μας προσφέρει κάτι χρήσιμο στο δρόμο προς τη θεραπεία.
Εύχομαι να αξιοποιήσετε τις προσφερόμενες πληροφορίες – εξηγήσεις. Κάποιοι εργάστηκαν σκληρά γι’ αυτές.
Εύχομαι επίσης να μην αρρωστήσετε ποτέ, αλλά κι αν παλεύετε σ’ αυτό το τερέν, να βγείτε σοφότερες, δυνατότερες και με μεγαλύτερη αγάπη για τον εαυτό σας.
Γιαννούλα Ρουσοδήμου
Φαρμακοποιός- Holistic Life Coach
