Για τους περισσότερους, ο καρκίνος αποτελεί την χειρότερη ίσως περίπτωση ασθένειας, αφού τη θεωρούν νόσο καταληκτική. Γι’ άλλους αποτελεί την τελική προσπάθεια του οργανισμού για να μας θεραπεύσει, και μάλλον έτσι φαίνεται να είναι.
Η καρκινογένεση, αν δεν οφείλεται στην έκθεσή μας σ’ ένα ραδιενεργό υλικό ή φάρμακο, είναι μια διαδικασία που ξεκινά από μια απόφαση τέλους, που για κάποιο λόγο λάβαμε και εξελίσσεται στο χρόνο, μέχρι τη δημιουργία ενός όγκου κυττάρων σε μία από τις πιο ευαίσθητες ενεργειακά περιοχές του σώματός μας.
Συνήθως, ο καρκίνος είναι το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας απόρριψης της ζωής μας, απόρριψης ολόκληρης της ζωής, ή τμημάτων αυτής. Πρόκειται για μια απόρριψη που πριν γίνει δική μας, ήταν απόρριψη των άλλων προς εμάς. Ένας άνθρωπος που έχει βιώσει αυτό το συναίσθημα από τους δικούς του ανθρώπους, ειδικά από τους γονείς του και δεν το έχει ξεπεράσει, μπορεί να είναι ένας υποψήφιος καρκινοπαθής. Τα συναισθήματα του «ποτέ δεν είσαι αρκετά καλός, έξυπνος, ευέλικτος, ικανός» και οι ενοχές και οι τύψεις που σου υποβάλλονται για τις ανεπάρκειές σου, αν δεν απομυθοποιηθούν εγκαίρως, μπορούν να γίνουν υπόβαθρο για την αυτο-απόρριψη, την απελπισία, την πικρία και το φόβο για τη ζωή. Ένας άνθρωπος που έχει κουραστεί να αγωνίζεται, επειδή κανείς δεν αναγνωρίζει την αξία και τις προσπάθειές του, ένα πνεύμα που νοιώθει φυλακισμένο σ’ ένα σώμα που δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες του, μια ψυχή που ζητά χώρο να αναπτυχθεί, αλλά βρίσκεται αναγκασμένη να ζει μέσα στην πρακτική μετριότητα μακριά από τις αναζητήσεις της, μπορεί να αγαπούν τη ζωή στη γη, αλλά το άυλο κομμάτι του ανθρώπου δεν μπορεί να περιοριστεί μέσα σ’ ένα υλικό σώμα μόνο γιατί βρέθηκε εκεί. Θα σκοτώσει το σώμα και θα αναζητήσει σε άλλες διαστάσεις την χαρά της ζωής. Όσο για το φόβο; Αυτός είναι του νου, όχι της ψυχής! Η ψυχή ξέρει πως υπάρχει συνέχεια, και θα την αναζητήσει. Δεν περιμένει να της το βεβαιώσει ο νους.
Ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος, κατά βάθος ξέρει ότι και αξία έχει και ικανότητες και δυνατότητες, γι’ αυτό βιώνοντας την εξωτερική πίεση υπόκειται σε διαδικασίες εσωτερικής σύγκρουσης.
Ο καρκίνος δημιουργείται, πυροδοτείται, αλλά και επιδεινώνεται από εσωτερικές συγκρούσεις. Εσωτερική σύγκρουση είναι κάθε κατάσταση όπου άλλα σκεφτόμαστε και άλλα λέμε, άλλα θέλουμε και άλλα κάνουμε, άλλα ξέρουμε για μας κι άλλα τείνουμε να πιστέψουμε και να ενστερνιστούμε .
Συνήθως, αυτό συμβαίνει σ’ αυτούς που προσπαθούν να κρατούν την ηρεμία στο περιβάλλον τους με κάθε κόστος. Είναι άνθρωποι ήπιοι, που υποχωρούν εύκολα και παραιτούνται από το δίκιο τους, για χάρη της ειρήνης. Έχουν παρατηρήσει, ότι το να εκφράζονται ελεύθερα δημιουργεί αναταραχή και έτσι, προτιμούν για χάρη της ηρεμίας να θάβουν μέσα τους τον αληθινό τους εαυτό και μαζί και την υγεία τους. Αυτός ο θυμός και η πικρία που θεριεύει σιγά σιγά ενάντια στους άλλους, που δεν τους αφήνουν χώρο να εκφραστούν και ενάντια στον εαυτό τους, που δεν τολμά να διεκδικεί προσωπικό χώρο έκφρασης της προσωπικότητάς τους, της ψυχής τους, οδηγεί σε αύξηση της οξύτητας στο σώμα. Το νευρικό σύστημα πιέζεται, το σώμα παράγει βλέννα για να εξουδετερώσει την οξύτητα που δημιουργείται. Η υπερπαραγωγή βλέννας εμποδίζει την πλήρη απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών από το έντερο και την οξυγόνωση των κυττάρων από τους βλεννογόνους. Ελεύθερες ρίζες παράγονται επίσης σε μεγάλες ποσότητες και επιτίθενται στα κύτταρα. Όλα τώρα είναι θέμα χρόνου. Το ανοσοποιητικό σύστημα αγωνίζεται να κρατήσει την ισορροπία εξουδετερώνοντας τα προϊόντα της οξείδωσης, αλλά ως πότε; Κάποια στιγμή οι δυνάμεις του εξαντλούνται, δεδομένου ότι έχει μειωθεί και η ποσότητα των απορροφούμενων θρεπτικών συστατικών και έχει υποτονίσει το κίνητρο για ζωή. Το σώμα αναζητά ενέργεια καίγοντας τους μυς του. Ο άνθρωπος αρχίζει ν’ αδυνατίζει.
Πρόληψη και διαδικασία θεραπείας
1ο. Βασικό βήμα για να επανέλθει ο άνθρωπος σε κατάσταση υγείας είναι να θυμηθεί τη στιγμή που είπε στον εαυτό του: «τέλος, δεν θέλω να ζω πια σε αυτό το σώμα ή σε αυτόν τον κόσμο» και να αναιρέσει την απόφασή του αυτή. Έχει παρατηρηθεί ότι από τη στιγμή που κάποιος αποφασίζει το «τέλος», ο εγκέφαλός του χρειάζεται 2-3 χρόνια για να πραγματοποιήσει το αίτημά του, εφόσον αυτό δεν αναιρεθεί.
Αν έχουμε πάρει μια απόφαση για «τέλος», μπορούμε ανά πάσα στιγμή να την αναιρέσουμε. Πώς;
Βρίσκουμε λίγο χρόνο να μείνουμε μόνοι με τον εαυτό μας. Καλό είναι να επιλέξουμε κάποια ώρα που να είμαστε μόνοι στο σπίτι. Ανάβουμε ένα κερί, αν αυτό μας βοηθά στην αυτοσυγκέντρωση. Μπορούμε επίσης να κάψουμε κάποιο αιθέριο έλαιο απ’ αυτά που βοηθούν στο διαλογισμό, όπως το λιβάνι, ο κέδρος, το ροδόξυλο…, βάζουμε λίγη χαλαρωτική μουσική, αν αυτό μας αρέσει, κλείνουμε τα μάτια μας και αναζητάμε μέσα μας αυτόν τον άνθρωπο που είμαστε. Αφού αποκτήσουμε επαφή μαζί του, τον βεβαιώνουμε ότι όπως και να έχει τον αγαπάμε, μας αγαπάμε, τον αποδεχόμαστε και σεβόμαστε βαθειά τη θέλησή του. Μετά, πηγαίνουμε πίσω στο χρόνο και αναζητούμε τη στιγμή που απαρνηθήκαμε τη ζωή μας στη γη. Τι είχε συμβεί τότε; Τι μας πλήγωσε τόσο πολύ, ώστε να πάρουμε αυτή την απόφαση; Ρωτάμε τον εαυτό μας αν επιμένει στην απόφασή του εκείνη. Τον καθοδηγούμε να δει με τη σημερινή του ωριμότητα τα γεγονότα εκείνης της εποχής. Διερευνούμε την πιθανότητα να βρούμε το κουράγιο και την δύναμη να συγχωρήσουμε όποιον ή ό,τι μας προκάλεσε αυτά τα αρνητικά συναισθήματα. Ενθαρρύνουμε τον εαυτό μας να το κάνει μέσα από την καρδιά του, την καρδιά μας. Αν δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε και τον άνθρωπο και την πράξη ή τις πράξεις του, διαχωρίζουμε μέσα μας τον άνθρωπο από την πράξη και προσπαθούμε να συγχωρήσουμε πρώτα τον άνθρωπο. Αν δεν το καταφέρουμε με την πρώτη φορά, μπορούμε να επαναλάβουμε τη διαδικασία τις επόμενες στιγμές ή τις επόμενες μέρες, μέχρι να μπορέσουμε να απαλλαγούμε από την πικρία μας και να συγχωρήσουμε από τα βάθη της ψυχής μας. Αναπνέουμε τότε, την ανακούφιση από το ενεργειακό βάρος που ξεφορτωθήκαμε με την απελευθέρωση του αρνητικού δεσμού που είχαμε συνάψει με τον ή τους ανθρώπους που μας ταλαιπώρησαν. Κάθε αρνητικός δεσμός, ρουφάει ενέργεια από το σώμα και το μυαλό μας, εξαντλώντας τη δύναμή μας σε σωματικό και νοητικό επίπεδο. Κλείνοντας αυτούς τους αγωγούς διαρροής ενέργειας, αυξάνουμε το ενεργειακό μας διαθέσιμο, άρα τις αντοχές του νου και του σώματος, οπότε και την ικανότητά μας να αυτοθεραπευόμαστε.
Αφού απαλλαγούμε από την πικρία και τα άλλα αρνητικά συναισθήματα που μας εξαντλούν, και συγχωρήσουμε αυτούς που μέσα μας θεωρούμε υπεύθυνους για την άρνησή μας να ζήσουμε μέσα σ’ αυτό μας το σώμα, μπορούμε να προχωρήσουμε και να ζητήσουμε από τον εαυτό μας να ακυρώσει το πρόγραμμα τέλους που είχαμε προστάξει και να το αντικαταστήσει με ένα νέο πρόγραμμα επανόδου στη ζωή και τη δράση, με μια αναγέννηση! Ζητάμε από τον εαυτό μας τώρα, να προχωρήσει παρακάτω με εμπιστοσύνη στο ότι οι δικές του ικανότητες, η αντίληψή του και οι ευαισθησίες του είναι όχι μόνο ικανές να τον οδηγήσουν στην ομορφιά της ζωής, αλλά και να τον προφυλάξουν από κάθε κίνδυνο. Με την εμπιστοσύνη σ’ αυτό τον ιδιαίτερο άνθρωπο, σ’ εμάς, βγαίνουμε χωρίς δισταγμό και διεκδικούμε ό,τι πιστεύουμε ότι μας οφείλει η ζωή. Δεν φοβόμαστε να δώσουμε και να πάρουμε αγάπη. Μπορεί να πληγωθούμε και πάλι, αλλά όλα είναι στο παιχνίδι και στην ομορφιά του να ζεις. Αυτό είναι η ίδια η ζωή, τελικά!
Η Άρση των εσωτερικών συγκρούσεων, μπορεί μέχρι και να αναστρέψει την πορεία της καρκινογένεσης και να οδηγήσει, με την βοήθεια και μερικών ακόμη παραγόντων, σε πλήρη ίαση.
Ας κλείσουμε λοιπόν τις εσωτερικές μας εκκρεμότητές, να ας μην τροφοδοτούμε τη θλίψη μας, ξοδεύοντας άδικα τη δύναμη της ζωής μας.
2ο. Αντιμετώπιση των οξειδώσεων, στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, με τα κατάλληλα αντιοξειδωτικά, δίνει τη δυνατότητα στον οργανισμό, να διοχετεύσει στη θεραπεία την ενέργεια που ξόδευε για την αντιμετώπιση των οξειδώσεων.
Ζούμε σε μια εποχή, όπου οι οξειδώσεις αποτελούν πραγματική μάστιγα. Το άγχος, οι γρήγοροι ρυθμοί της καθημερινότητας που δεν μας αφήνουν χρόνο να μείνουμε λίγο με τον εαυτό μας, η κακής ποιότητας διατροφή, ο φόβος για το μέλλον που καλλιεργείται αριστοτεχνικά από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης με κάθε τρόπο, η ρύπανση του περιβάλλοντος, οι κακές συνήθειες όπως το κάπνισμα και το ποτό, προκαλούν καταιγιστικές οξειδώσεις και αναγκάζουν τον οργανισμό να βρίσκεται σε θέση πολέμου για να εξουδετερώσει τα προϊόντα της οξείδωσης και να διαφυλάξει τη υγεία και τη ζωή του. Τα ποσά ενέργειας που ξοδεύει για την αντιμετώπιση των οξειδώσεων, είναι ασύλληπτα για τη λογική μας. Όσο ισχυροποιούνται οι παράγοντες απειλής, τόσο εξαντλείται η δύναμη του σώματος. Έρχεται τελικά μια στιγμή, που το σώμα δεν μπορεί πια να εξουδετερώσει όλες τις ελεύθερες ρίζες που παράγονται από τις οξειδώσεις. Στο σημείο αυτό συνήθως, όταν συνυπάρχουν και κάποιοι άλλοι παράγοντες, αρχίζει η διαδικασία της καρκινογένεσης. Η καρκινογένεση είναι λοιπόν μια συνολική κατάσταση που μπαίνει ο οργανισμός, και μόνο ο όγκος των κυττάρων σχηματίζεται στο πιο αδύναμο ενεργειακά σημείο του. Γι’ αυτό και η διαδικασία θεραπείας, πρέπει να στοχεύει στο να αναιρέσει συνολικά την καρκινογένεση στο σώμα κι όχι μόνο να καθαρίσει τοπικά το πρόβλημα, γιατί ακόμη κι αν το πρόβλημα λυθεί τοπικά, η λύση θα είναι προσωρινή και ένας νέος όγκος θα σχηματιστεί κάπου αλλού αργότερα. Ενώ, αν θεραπευτεί συνολικά, η θεραπεία θα είναι μόνιμη και δεν θα υπάρχει κίνδυνος υποτροπών.
Πέρα από τα γνωστά αντιοξειδωτικά όπως η βιταμίνη C, το ρόδι, η βιταμίνη Ε, τα Ω3 λιπαρά οξέα, συστήνεται πολύ, η χρήση του συνενζύμου Q10. Υπάρχει μάλιστα μελέτη που αποδεικνύει, ότι μεγάλη δόση (390mg) Q10 την ημέρα, αποδείχθηκε αποτελεσματική σε περιπτώσεις καρκίνου του μαστού (ο όγκος δεν ήταν ψηλαφήσιμος μετά 1 μήνα χρήσης του Q10). Το Q10, έχει επίσης την ικανότητα να αυξάνει το παρεχόμενο στα κύτταρα οξυγόνο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, αν σκεφθούμε ότι και μόνη η μείωση οξυγόνου κατά 65% σε ένα κύτταρο, μπορεί σε 1 λεπτό να το μετατρέψει σε καρκινικό, ενώ η μείωση κατά 35% του οξυγόνου, μπορεί να κάνει το κύτταρο καρκινικό σε μία εβδομάδα, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες.
Μπορούν επίσης να προτιμηθούν οι τροφές που έχουν μεγάλη αναλογία σε αντιοξειδωτικές ουσίες (π.χ. φρούτα)
3ο Ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Εδώ παίζεται ένα μεγάλο μέρος του παιχνιδιού. Το να τονώσεις το ανοσοποιητικό σου σύστημα, είναι ο καλύτερος τρόπος για να δώσεις στο σώμα σου τη δυνατότητα να πολεμήσει, χωρίς να έχεις παρενέργειες.
Σημειωτέον ότι, καρκινικά κύτταρα δημιουργούνται κάθε μέρα στο σώμα μας και καταστρέφονται από το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Όταν το ανοσοποιητικό μας όμως χάσει τη δύναμη που χρειάζεται για να τα πολεμά, τότε αυτά συσσωρεύονται σχηματίζοντας όγκους.
Κακή διατροφή, δυσκοιλιότητα, κάπνισμα, αλκοόλ, ελλιπής ύπνος, στρες που διαρκεί, έλλειψη αυτοπεποίθησης, πιεστικές συνθήκες ζωής, αρνητικά συναισθήματα, ρίχνουν τα επίπεδα ενέργειας του ανοσοποιητικού και υποσκάπτουν σοβαρά την υγεία μας.
Δεν θα πάθουμε τίποτε, εννοείται, αν μια μέρα δε φάμε σωστά ή πιούμε λίγο κρασί παραπάνω. Όταν όμως συστηματικά καταφερόμαστε ενάντια στον εαυτό μας, τότε πρέπει να αναμένουμε δυσάρεστα επακόλουθα.
Εδώ η πρόπολη, και ειδικά η πράσινη πρόπολη Βραζιλίας, και η Manuka πρόπολη Νέας Ζηλανδίας, μπορούν να προσφέρουν περισσότερα από πολλά. Με τις ποικίλες ιδιότητές τους, αντιφλεγμονώδεις, αντιμικροβιακές κλπ, εκτός από τη ικανότητά τους να διεγείρουν το ανοσοποιητικό και να καταπολεμούν τις λοιμώξεις, μπορούν να βοηθήσουν πολύ, τόσο στην πρόληψη όσο και στη διαδικασία θεραπείας του καρκίνου. Ήδη βρίσκονται υπό εντατική μελέτη οι αντικαρκινικές τους ιδιότητες, καθώς και η ικανότητά τους να μετριάζουν τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας.
4ο. Καταπολέμηση των φλεγμονών.
Οι φλεγμονές ακόμη κι αν είναι μικρές, είναι σαν φωτιές που καίνε ή σιγοκαίνε μέσα στο σώμα μας. Ποτέ δεν ξέρουμε πότε θα φουντώσουν και θα χαθεί ο έλεγχος και τότε τι μπορεί ν’ αντισταθεί στην επέλασή τους; Μπορούν να προσβάλουν κάθε ιστό, από οστά και αρθρώσεις μέχρι μαλακά όργανα, καρδιά κλπ, και εκτός από τον πόνο που προκαλούν, μπορεί να είναι υπεύθυνες και για βλάβες, συχνά μη αναστρέψιμες πλήρως, όπως π.χ. μια καρδιακή προσβολή. Ο καρκίνος θεωρείται επίσης αποτέλεσμα χρόνιας φλεγμονώδους διαδικασίας σε κάποιο όργανο.
Ο τρόπος ζωής μας σήμερα, δίνει πολλές ευκαιρίες για ανάπτυξη φλεγμονών. Το στρες προκαλεί χρόνια φλεγμονή στο νευρικό σύστημα, το κάπνισμα και τα καυσαέρια χρόνια φλεγμονή στον πνεύμονα, η διατροφή με κακής ποιότητας λιπαρά καθώς και τα οινοπνευματώδη, χρόνια φλεγμονή στο συκώτι και στο έντερο κ.ο.κ. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς, ότι ο οργανισμός ξοδεύει για τον έλεγχο των φλεγμονών ενέργεια, που θα μπορούσε να την αξιοποιήσει για τη θεραπεία του. Γι’ αυτό, αλλά και γιατί κάθε φλεγμονή μπορεί να καταλήξει σε εκφύλιση κυττάρων αν δε θεραπευτεί, είναι αναγκαίο να μειώνουμε όσο γίνεται τις φλεγμονές στους υγιείς και πολύ περισσότερο, στους ήδη ασθενείς.
Είναι σημαντικό να χρησιμοποιήσουμε φυσικά αντιφλεγμονώδη, για να πετύχουμε ένα αποτέλεσμα χωρίς ανεπιθύμητες ενέργειες.
Ω3, παρθένιο, πράσινο τσάι, Turmeric, Perna Canaliculus, σε διάφορους συνδυασμούς για καλύτερο αποτέλεσμα, προτείνονται συνήθως. Παράλληλα, πρέπει να δοθεί προσοχή στη διατροφή (κρέας, τυρί, γάλα και άλλες όξινης αντίδρασης τροφές, επιδεινώνουν τις φλεγμονές), στις καθημερινές συνήθειες (κάπνισμα, ποτό, κλπ), και στον τρόπο ζωής (άγχος, έλλειψη ύπνου, έλλειψη προσωπικού χρόνου κλπ), που συντηρούν φλεγμονώδεις καταστάσεις.
Αναζητήστε τη βοήθεια ειδικών επιστημόνων για να φτιάξετε το προσωπικό σας πρόγραμμα ανάκαμψης.
5ο. Διατροφή με τροφές που αλκαλοποιούν το σώμα και με «ζωντανές τροφές, που γεννάνε»
Σε αλκαλικά υγρά σώματος, δεν αναπτύσσονται βακτηριακές ή ιογενείς λοιμώξεις. Αν δεν έχουμε λοιμώξεις, δεν έχουμε και φλεγμονές. Αν δεν έχουμε φλεγμονές, έχουμε καλύτερη πρόγνωση υγείας.
Εκτός αυτού, πολλές μελέτες τείνουν να βεβαιώσουν, ότι ο καρκίνος οφείλεται σε κάποιον ιό. Μια άλλη μελέτη αναφέρει, ότι τα καρκινικά κύτταρα δημιουργούνται και συσσωρεύονται, σε μια προσπάθεια του οργανισμού να αναχαιτίσει την επέλαση ενός μύκητα (Candida). Τόσο οι μύκητες όσο και οι ιοί όμως όπως προαναφέραμε, δεν αναπτύσσονται σε αλκαλικό περιβάλλον.
Αλκαλικά υγρά φτιάχνουμε και τρώγοντας σόδα, ή αν πίνουμε κάψουλες σόδας, αλλά αυτό από μόνο του μπορεί να μην είναι αρκετό. Γι’ αυτό καλύτερα να προτιμάμε παράλληλα να κάνουμε αλκαλική διατροφή, να τρώμε δηλαδή φυτικές τροφές και περισσότερο αυτές που μπορούν να φαγωθούν ωμές, όπως φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς (άψητους και ανάλατους). Καλό είναι, να συμβουλευόμαστε ειδικό κλινικό διατροφολόγο, για να μας καθοδηγήσει στη αλλαγή αυτή με ήπιο και αποτελεσματικό τρόπο, για να μην κουραστούμε κατά τη διαδικασία, αλλά και για να μη στερηθούμε συστατικά απαραίτητα για την υγεία μας.
Ένα άλλο θέμα που πρέπει να προσέξουμε είναι να προτιμάμε τροφές άγριες, μεγαλωμένες σε αντίξοες καιρικές συνθήκες (π.χ. χόρτα του βουνού, άγριο μέλι), ζώα γυμνασμένα (που κινούνται ελεύθερα στην ύπαιθρο, όχι σταβλισμένα), τροφές που γεννάνε (αυγά από κοτέτσι με κόκορα), όσπρια και καρπούς φυσικούς, (όχι υβρίδια ή μεταλλαγμένα), που μπορούν να φυτρώνουν και να καρπίζουν αενάως. Αυτές οι τροφές έχουν μεγαλύτερη πυκνότητα ενέργειας (δύναμη ζωής) μέσα τους, που μπορούν να μας μεταδώσουν και να μας προωθήσουν έτσι, στο θεραπευτικό μας ταξίδι.
Ας αναλάβουμε την ευθύνη της διατροφής μας. Καλό είναι να ξέρουμε την προέλευση των τροφίμων που καταναλώνουμε. Ακόμη καλύτερο θα είναι να προτιμούμε τους μικρούς συνειδητοποιημένους παραγωγούς, και να συμβουλευόμαστε τους καθοδηγητικούς οδηγούς της Greenpeace, και άλλων οικολογικών οργανώσεων, ώστε να αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε τρόφιμα από παραγωγούς που χρησιμοποιούν γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς κατά τη διαδικασία παραγωγής. Είναι ευκολότερο απ’ όσο μπορεί κανείς να φανταστεί τώρα, και σίγουρα θα μας προσφέρει και στο θέμα του να αναλάβουμε δράση και ευθύνη για τη ζωή μας.
6ο. Αξιοποίηση της βοήθειας που προσφέρουν τα βότανα για τον καθαρισμό, τη θεραπεία και την επαναρύθμιση του οργανισμού.
Τα βότανα είναι ένας τομέας της θεραπευτικής που ακόμη δεν έχει ούτε μελετηθεί επαρκώς, ούτε αξιοποιηθεί καταλλήλως. Οι δυνατότητές τους, συχνά ξεπερνούν κάθε φαντασία, γι’ αυτό και η χημική ιατρική δυσκολεύεται τόσο να τις πιστέψει, όσο και να τις εμπιστευθεί.
Βότανα από τις περιοχές που καταγόμαστε και ζούμε κι όχι από εξωτικές χώρες, έχει αποδειχθεί ότι είναι ικανότερα στο να μας θεραπεύουν. Αυτό συμβαίνει, γιατί το DNA μας, φέρει ήδη εγγραφές από αυτά, λόγω της κατανάλωσης τους από τους προγόνους μας, είτε στα πλαίσια των διατροφικών τους συνηθειών, είτε λόγω των θεραπευτικών τους ιδιοτήτων.
Στη λαϊκή θεραπευτική υπάρχουν αμέτρητες συνταγές για την θεραπεία κάθε νόσου και φυσικά, και του καρκίνου. Σκορπίδι, λαδανιά, παλιούρι και άλλα φυτά, έχουν ευρέως χρησιμοποιηθεί με θαυμάσια αποτελέσματα. Δεν είναι δύσκολο να βρούμε συνταγές, τα ίδια τα φυτά, αλλά και ειδικούς να μας βοηθήσουν να επιλέξουμε το, ή τα κατάλληλα, για μας.
7ο. Άλλα βοηθήματα
Αρώματα φυτών-αιθέρια έλαια μπορούν να μας προσφέρουν μεγάλη βοήθεια, τόσο στο να ελέγξουμε λοιμώξεις και να διατηρήσουμε τους χώρους που κινούμαστε καθαρούς από μικρόβια, όσο και στο να βελτιώσουν την ψυχολογία μας, τον ύπνο μας, αλλά και να μας διευκολύνουν σε άλλα θέματα της καθημερινότητάς μας (π.χ. να μας ανακουφίσουν από πρησμένα πόδια, να μας τονώσουν όταν νοιώθουμε κούραση, κλπ). Ας επενδύσουμε λίγο από το χρόνο μας, ώστε να μελετήσουμε τις ιδιότητές τους και μην διστάσουμε να αναζητήσουμε συμβουλές από εξειδικευμένους αρωματοθεραπευτές αν τα προβλήματά μας είναι περίπλοκα, ή αν δεν νοιώθουμε σιγουριά για τις επιλογές μας, ή για οτιδήποτε αφορά τον τρόπο χρήσης τους.
Πάντα να προτιμούμε τις μυρωδιές που μας αρέσουν, για να απολαμβάνουμε τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη και βέβαια, να προσέχουμε ώστε να μην παραβαίνουμε τους κανόνες ασφαλούς χρήσης τους.
Τα χρώματα που φοράμε, ή που βλέπουμε στο περιβάλλον μας, μπορούν να μας δώσουν σημαντική βοήθεια, ή να υπονομεύσουν τις προσπάθειές μας να ανακάμψουμε. Έτσι, για παράδειγμα, θα ήταν ουτοπία να περιμένουμε να πετύχουμε θεραπεία αν περιφερόμαστε με μαύρα ρούχα, για πολλούς λόγους. Ένας απ’ αυτούς τους λόγους που τον ξέρουμε όλοι, είναι ότι το μαύρο είναι η άρνηση της χαράς της ζωής. Γι’ αυτό το φορούν οι άνθρωποι όταν πενθούν, στις μέρες μας, για να δείξουν ότι χάθηκε γι’ αυτούς η χαρά της ζωής μαζί με τον άνθρωπό τους που έφυγε από τη γη, χαρακτηριστικό επίσης του μηδενισμού της εποχής μας, γιατί σε άλλες, παλαιότερες εποχές, το χρώμα του πένθους ήταν το μωβ, που διευρύνει τη διαίσθηση και βοηθά τον άνθρωπο να κατανοήσει όχι μόνο το μεγαλείο της Δημιουργίας που δεν περιορίζεται από τόπο και χρόνο, όσο και την προσωπική του ανυπέρβλητη αξία σαν μέρος αυτής της Δημιουργίας.
Στο εξωτερικό, οι μεγάλες εταιρείες όταν επιλέγουν προσωπικό, εξετάζουν ανάμεσα στα άλλα και τις προτιμήσεις των υποψηφίων στα χρώματα. Κατά τη διάρκεια του τεστ, τους δίνουν έναν αριθμό καρτών με διάφορα χρώματα και τους καλούν να τα τοποθετήσουν με σειρά προτίμησης. Αν το μαύρο εμφανιστεί στις πρώτες θέσεις προτίμησής τους, τους αποκλείουν, επειδή θεωρούν ότι δεν αγαπούν αρκετά τη ζωή ώστε να είναι μαχητικοί, κάτι που τελικά, μπορεί να αποβεί επιζήμιο για τον εργοδότη τους.
Αν θέλουμε να ζούμε και να ευτυχούμε, καλύτερα να επιλέγουμε να φοράμε και να βλέπουμε χρώματα της ζωής.
Ήχοι, μουσικές συχνότητες, μπορούν να συμπληρώσουν τη θεραπεία. Η μουσική θεραπεύει αποδεδειγμένα. Στο εξωτερικό μάλιστα, οι άνθρωποι επισκέπτονται το μουσικοθεραπευτή όπως επισκεπτόμαστε εμείς τον παθολόγο, και φεύγουν με οδηγίες για το ειδικό στούντιο, αντί για το φαρμακείο, για να λάβουν ένα CD που θα ακούνε κάθε 8 ώρες, για παράδειγμα, με τα μουσικά κομμάτια που είναι κατάλληλα για τη θεραπεία τους.
Εδώ προτιμάμε μουσικά κομμάτια που μας κάνουν να νοιώθουμε ωραία όταν τα ακούμε, αλλά και μετά. Οι ήχοι επηρεάζουν τη συμπεριφορά των μορίων του νερού κι αν σκεφτεί κανείς ότι σχεδόν το 75% του σώματός μας αποτελείται από νερό, καταλαβαίνει πόσο μπορεί να επηρεάσουν την υγεία μας.
Βλέπετε ότι τρόποι να φροντίσουμε τον εαυτό μας υπάρχουν πολλοί. Ας μην περιοριζόμαστε μόνο στη βοήθεια που μας προσφέρουν τα φάρμακα και οι άλλες θεραπείες που μας προτείνει ο γιατρός μας. Πρέπει να αναλάβουμε κι εμείς δράση, φροντίζοντας ό,τι μπορούμε, ώστε να πετύχουμε ταχύτερα μια αποτελεσματική θεραπεία. Ωφέλιμο και πιο αποτελεσματικό, είναι να φροντίζουμε τον εαυτό μας σε όλα τα επίπεδα, τόσο προληπτικά όσο και στην φάση της νόσησης, ώστε να ενισχύεται συνολικά και να είναι πιθανότερο ένα θετικό αποτέλεσμα. Άλλωστε, πρόκειται για τον ίδιο μας τον εαυτό! Οφείλουμε μόνο και μόνο γι΄αυτό, ν’ αναλάβουμε δράση.
Πρώτα απ’ όλα, μια απόφαση χρειάζεται. Να δούμε τον εαυτό μας, στα μάτια, να βρούμε τη δική μας αλήθεια και ζωή. Η θεραπεία έρχεται από μέσα μας. Όσοι από μας έχουμε γνώσεις θεραπειών, δεν είμαστε θεραπευτές. Είμαστε συνοδοί θεραπείας. Είμαστε δηλαδή συνοδοιπόροι του εαυτού μας και κάθε ανθρώπου που ζητά τη βοήθειά μας, στην πορεία του προς τη θεραπεία. Όσα πτυχία κι όση εμπειρία κι αν έχουμε, δεν μπορούμε να προκαλέσουμε μια θεραπεία. Τη θεραπεία, την αποφασίζει ο κάθε άνθρωπος μόνος του. Εμείς βέβαια, παρέχουμε κάποια από τα εργαλεία που χρειάζεται ο καθένας για να πραγματοποιήσει την επιθυμία της καρδιάς του, αλλά μόνος του ο καθένας κάνει τη δουλειά, μόνος του καλείται να θεραπεύσει τον εαυτό του. Αν δεν θελήσει να μας επιτρέψει να του προσφέρουμε τη γνώση μας και το κάνουμε αυθαίρετα, ή καταπιεστικά, ο νους του είναι ικανός να μπλοκάρει όλη τη θεραπεία, όσο ισχυρή και αδιαμφισβήτητη κι αν είναι.
Με τον ίδιο τρόπο που ένας άνθρωπος αποφασίζει να μείνει δυνατός σε συνθήκες που αντικειμενικά θα τον εξαντλούσαν, και παραμένει δυνατός γιατί η δύναμη του νου του μπλοκάρει την επίδραση των δυσμενών παραγόντων επάνω του, με τον ίδιο τρόπο ο κάθε άνθρωπος, μπορεί με τη φυσική δύναμη του νου του και την χωρίς δισταγμό απόφασή του, να διεκδικήσει την υγεία του. Ισχύει για κάθε ασθένεια. Ακόμη και για τον καρκίνο. Ιδιαίτερα για τον καρκίνο. Εμείς αποφασίζουμε: Πεθαίνουμε ή ζούμε; Έχει σημασία τι θα πούμε στον εαυτό μας. Δεν είναι το ίδιο να πεις: «Πρέπει να ζήσω. Έχω παιδιά κλπ, κλπ.», με το να πεις: «Θέλω, να ζήσω!». Αν «πρέπει» μπορεί και να μην το καταφέρεις. Αν «θέλεις»…«Θέλω, θέλω για μένα, μόνο για μένα!». Αυτό μπορούμε να το πούμε και να το εννοούμε, ως τα βάθη της ψυχής μας; Αν μπορούμε να το δηλώσουμε ανεπιφύλακτα, θα βρούμε τρόπους να το πετύχουμε κιόλας!
Με φροντίδα και ενδιαφέρον
Γιάννα Ρουσοδήμου
Φαρμακοποιός- Σύμβουλος φυσικής υγείας
